Spojrzałem na wilczycę, a potem na nieznajomego mi wcześniej wilka, który wręcz kulił się bólu.
A więc los postanowił mi podarować to, że moja przygoda z Soleil potrwa dłużej niż myślałem.
- Kto to? - zapytałem, a ona wykrzywiła usta w grymas dając mi znać, że woli nic nie mówić.
- Miło cię znów zobaczyć. - popatrzyła na mnie, a na jej pysku przemknął cień uśmiechu.
<Soleil? Przepraszam że tak dawno mnie nie było...>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz